6331 sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu, Türkiye’de işyerlerinde çalışanların sağlığını ve güvenliğini düzenler. İşverenler, kanun kapsamında çalışanların iş sağlığı ve güvenliğini sağlamakla yükümlüdür.
6331 sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu, Türkiye’de işyerlerinde çalışanların sağlığını ve güvenliğini düzenler. İşverenler, kanun kapsamında çalışanların iş sağlığı ve güvenliğini sağlamakla yükümlüdür.
İşverenin iş sağlığı ve güvenliği hizmetleri ile ilgili yükümlülükleri, 6331 sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu’nda belirlenmiştir. İşverenin başlıca yükümlülükleri şunlardır:
İş kazası ve meslek hastalıklarının kayıt ve bildirimi, işverenler ve iş sağlığı ve güvenliği profesyonelleri tarafından belirli prosedürlere uygun olarak gerçekleştirilir. İşte kısa bir açıklama:
İş Kazası Kayıt ve Bildirimi:
Meslek Hastalığı Kayıt ve Bildirimi:
http://www.sgk.gov.tr/wps/portal/sgk/tr/emekli/form_ve_dilekceler/formlar; E32 İş Kazası ve Meslek Hastalığı Bildirim Formu
İş güvenliği uzmanları ve işyeri hekimlerinin hizmet süreleri, 6331 sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu’na göre belirlenir. Bu kanun kapsamında, işyeri hekimi ve iş güvenliği uzmanlarının görev süreleri ve hizmet koşulları şu şekildedir:
İş güvenliği uzmanları ve işyeri hekimleri, işveren tarafından işe alınarak göreve başlatılır. Ayrıca, işverenin bu profesyonellerin görev sürelerini kanuni sınırlar içinde tutması ve gerekli sayıda uzmanı istihdam etmesi mevzuat gerekliliklerindendir.
İşverenin onaylı defterle ilgili yükümlülüğü, Türkiye’de 4857 sayılı İş Kanunu’nun 75. maddesi gereğince belirlenmiştir. İşveren, işyerinde çalışanlarına ait iş kayıtlarını tutmak ve bunları işçinin görebileceği bir yerde muhafaza etmekle yükümlüdür. Bu kayıtlar, işverenin iş sağlığı, iş güvenliği, işçi hakları ve iş ilişkileri konusundaki yükümlülüklerini yerine getirmesine yardımcı olur. İşte işverenin onaylı defterle ilgili yükümlülükleri:
İşverenin işçi sicil defterini tutma yükümlülüğü, işçi haklarının korunması ve iş ilişkilerinin düzenli bir şekilde belgelenmesi amacıyla önemlidir. Bu defter, işçi ile işveren arasındaki anlaşmazlıkların çözümünde ve iş sağlığı ve güvenliği denetimlerinde kullanılabilecek bir belge niteliği taşır.
İş Sağlığı ve Güvenliğine İlişkin İşyeri Tehlike Sınıfları Tebliğinde kullanılan kodlar ve tanımlar NACE Rev.2 Ekonomik Faaliyet Sınıflaması olarak bilinen uluslararası bir sınıflamaya aittir. Sınıflama ile ilgili konular Türkiye İstatistik Kurumunun (TÜİK) yetkisindedir. Bu sebeple Tebliğde faaliyetlerine karşılık gelen “altılı faaliyet kodunu/NACE kodunu” belirlemek isteyen işyerleri TÜİK’e başvurmalıdır.
31/12/2012 tarihi itibariyle çalışan sayısı ve tehlike sınıfı farkı gözetmeksizin kamu da dâhil tüm işyerlerinde risk değerlendirmesi yapılacaktır.
Asıl işveren ve alt işveren ilişkisi bulunan işyerlerinde risk değerlendirmesi, tüm işverenlerin iş sağlığı ve güvenliği yükümlülüklerini yerine getirmelerini sağlamak adına önemlidir. Bu tür işyerlerinde risk değerlendirmesi yapılırken, asıl işveren ve alt işverenler birlikte sorumluluk taşırlar. İşte bu sürecin nasıl yürütülebileceği hakkında genel bir rehber:
Bu adımlar, asıl işveren ve alt işveren arasında etkili bir iş sağlığı ve güvenliği yönetim sistemi oluşturulmasına yardımcı olacaktır. İlgili mevzuata uygun olarak yapılan bir risk değerlendirmesi, çalışanların sağlığını ve güvenliğini korumak adına önemli bir adımdır.
Kişisel koruyucu donanım, mevzuattaki tanımıyla; kişiyi bir veya birden fazla sağlık ve güvenlik tehlikesine karşı korumak amacıyla tasarlanmış ve üretilmiş kişilerce takılan, tutulan ve giyilen her türlü donanımı ifade eder. İşyerlerinde çalışanlarca kullanılan baret, koruyucu gözlük, toz maskesi gibi ürünler kişisel koruyucu donanımlara örnek verilebilir.
Ortam ölçüm sonuçları referans sınır değerler ile karşılaştırma yapılmaz. Ortam ölçümü sonuçları risk değerlendirmesi çalışmalarında kullanılabilir, çalışanın maruziyetinin tespiti için ortam ölçümü yerine kişisel maruziyet ölçümleri yapılması gereklidir.
CE işareti yeni yaklaşım mevzuatı gereği ürünün ilgili yönetmelikte belirtilen temel sağlık ve güvenlik gereklerini karşıladığını gösteren işarettir. Zorunludur ve ürünün serbest dolaşımı için pasaportudur.